Terugkeer

NBMV kunnen niet gedwongen worden teruggekeerd. Voor sommige jongren kan een vrijwillige terugkeer een duurzame oplossing zijn. Een vrijwillige terugkeer moet gebeuren met de toestemming van de minderjarige, de voogd en de famillie van de minderjarige. De International Organisation for Migration (IOM) en Caritas hebben ervaring met het begeleiden naar een vrijwillige terugkeer.

De stappen in de vrijwllige terugkeer van IOM zijn:

1. Het introduceren van een aanvraag tot vrijwillige terugkeer (door de voogd),
2. Het voorbereiden van de terugkeer door middel van een sociaal rapport,
3. Overleg met de voogd,
4. Contact met het lokale bureau van IOM of Caritas in het land van herkomst (het nagaan van de veiligheid, de levensomstaidheden van de famillie, het nagaan van de mogelijkheden tot de opbouw van een herintegratieproject),
5. Evaluatie en discussie over hulp tot herintegratie,
6. De praktische voorbereidingen van de reis,
7. Aankomst en het begin van de herintegratiehulp,
8. Opvolging en monitoring van de terugkeer en het herintegratieproject.

Omgaan met terugkeer

Wanneer een kind, laten ze vaak een netwerk van vrienden, familie en kenissen achter. Om het vertrek een plaats te kunnen geven voor het kind, maar ook de gemeenschap die men verlaat, is het belangrijk het vertrek te benoemen en bespreekbaar te maken.